Kiedy w latach 90 XX wieku ktoś zapytał jakiego składnika w glebie jest za dużo, jest szkodliwy i nie należy go dostarczać większość rolników bez wątpienia wymieniłaby siarkę.

Siarka, która do gleby i wody dostawała się z atmosfery w postaci mokrej tzw. „kwaśnych deszczów” lub w formie sypkiej stanowiła zagrożenie dla ekosystemów powodując ich zakwaszenie. Z czasem związki siarki emitowane przez zakłady przemysłowe, kotłownie i transport kołowy osiągnęły w badanych glebach wartość 132kg SO₂ czyli 66 kg czystej siarki na hektar w Polsce.Wiedząc, że zapotrzebowanie kukurydzy na siarkę przy plonie 10 t/ha wynosi 30-40 kg/ha możemy wyobrazić sobie z jakimi nadwyżkami mieliśmy do czynienia.

Jednak w efekcie polityki ekologicznej Polski i światowych dążeń od ograniczenia zanieczyszczenia uzyskano znaczną redukcję ilości związków siarki dostających się do atmosfery, wód i gleb. Takie działania wpłynęły na zmniejszenie zasobu siarki w glebach a z czasem doprowadziło do jej niedoborów. Składnik ten odgrywa ogromną rolę w kształtowaniu żyzności gleby oraz korzystnie wpływa na wzrost i rozwój roślin a do tego nie może być zastąpiony przez żaden inny składnik.

Siarka obok azotu, fosforu, potasu, magnezu i wapnia stanowi jeden z makroelementów, w który roślina musi być zapatrzona aby procesy zachodzące w roślinach przebiegały prawidłowo a roślina była odporna na patogeny chorobotwórcze ( zwłaszcza grzybowe), szkodniki i dawała dobry plon. Jak wykazują badania siarka w roślinie uczestniczy w procesach utleniania i redukcji, umożliwia utrzymanie przestrzennej struktury białek na poziomie komórkowym roślin.Odpowiada też za produkcję białek, które odgrywają ważną rolę w produkcji chlorofilu potrzebnego do procesu fotosyntezy. Siarka wspomaga także wzrost korzeni i jędrność rośliny.

Właściwie uzupełnione ilości siarki w glebie powodują wzrost plonu i poprawę jego jakości. Dla przykładu w zbożach wzrost plonu o 22%, rzepaku 35% kukurydzy 23% grochu 47 %. Warto tez zaznaczyć, że niewystarczająca ilość siarki w glebie powoduje zmniejszenie efektywności wykorzystania azotu i innych składników.

Gleby w których brakuje siarki charakteryzują się małą zawartością materii organicznej i są podatne na wymywanie składników pokarmowych. W Polsce deficyt siarki występuje głownie w północnej i północno-wschodniej części kraju i dotyczy gleb mineralnych o kwaśnym odczynie.W glebach o zbyt wysokim pH może wystąpić niedobór siarki w uprawach, przez co rośliny mają większe trudności z pobieraniem siarki i hamowane jest wchłanianie składnika przez roślinę. Niedobór siarki mylony jest często z niedoborem azotu co prowadzi do zwiększonego nawożenia azotem i tym samym do jeszcze większej straty plonu.

Roślinami, które wykazują największe zapotrzebowanie na siarkę są rośliny kapustowate,bobowate i liliowate w tym szczególnie rzepak, a także kapusta, kalarepa i gorczyca.Mniejsze zapotrzebowanie na siarkę mają zboża.

Z uwagi na obecny ujemny bilans siarki w glebie firma Promyk Agro wychodzi naprzeciw rolnikom i oferuje w swoim asortymencie produkty zawierające siarczan wapnia pochodzenia naturalnego w ilości 5 lub 10 % czystego składnika.

Autor: mgr inż. Anna Siewierska – Agronom PromykAgro