Sadownicy, którzy maja już sady posadzone i owocujące powinni wykonywać analizę gleby w celu ustalenia potrzeb nawozowych. Bardzo rzadko roślina pokaże nam braki wapnia na częściach wegetatywnych. Mogą to być żółto – brązowe plamki  na jasno zielonych wierzchołkowych liściach.  Trzeba jednak pamiętać, że corocznie wraz z plonem, liśćmi i pędami rośliny wynoszą z sadu bardzo duże ilości azotu, fosforu, potasu, wapnia i całą gamę mikroelementów, które roślina pobrała z gleby lub nawożenia dolistnego. Brak dostępnego wapnia będzie miał jednak duże skutki w przypadku owoców, które stają się drobniejsze, mniej odporne na wahania temperatur i operację promieni słonecznych. Owoce, które nie pobrały wystarczającej porcji wapnia będą się krótko przechowywały i zapadały na choroby fizjologiczne takie jak: gorzka plamistość podskórna, szklistość miąższu, rozpad wewnętrzy i chłodniczy, oparzelinę powierzchniową oraz zbrązowienie przygniezdne.

W sadzie prowadzonym zgodnie ze sztuką powinno się wykonywać próby glebowe co 3 – 4 lata w zależności od ciężkości gleby (patrz tabela poniżej).W owocującym sadzie pobieramy próby z warstwy ornej 0-20 cm i podornej 20-40 cm pamiętając jednocześnie aby próbek ze sobą nie pomieszać, prawidłowo opisać i oddać do oddzielnej analizy. Wtedy wiedza o zasobności w składniki pokarmowe będzie miarodajna i nawożenie będzie efektywne.

W istniejącym sadzie próbki gleb pobieramy z środkowej części rzędów roślin mniej więcej w połowie odległości pomiędzy drzewami . W przypadku gdy drzewa nawadniane są kropelkowo podczas pobierania próbki gleby zachowujemy odległość od kroplownika ok 20 cm.

Z wieloletniej plantacji próby można pobierać podczas całego sezonu wegetacyjnego z pominięciem okresów bezpośrednio po zastosowaniu nawozów.

Rośliny sadownicze nawozimy wg. wymagań kwasowości gleby dla konkretnego gatunku i kategorii agronomicznej gleby.

Materiały:

IUNG, Sadowski i in. Nawożenie i wapnowanie jabłoni dr hab. Paweł Wójcik

Autor: mgr inż. Anna Siewierska – Agronom PromykAgro